Droga na działkę

Działka to miejsce odpoczynku od betonowych ścian i hałasu osiedli. Nasz własny kawałek raju. Skrawek ziemi, na którym możemy się odprężyć, odetchnąć. Często hobby i sposób na aktywny wypoczynek, a jeżeli jeszcze urośnie tam coś jadalnego, to dodatkowa frajda. Każdy działkowiec wie, za co uwielbia swój prywatny eden, czy to za gąsior wina z czarnych porzeczek, które sam zerwał, przygotował i będzie się nim cieszył, czy za truskawki, które, swojskie są może mniejsze, niż te z marketu, ale za to wiemy, ile i jakiej chemii trzeba było podsypać lub nie. Zdarza się jednak, że mimo największego wysiłku dostanie się na własny ogródek staje się udręką. Popatrzcie proszę na to zdjęcie.

To droga, którą zna ogromna ilość mieszkańców Sulęcina. Na niej od bardzo wczesnej wiosny leżą usypane hałdy tłucznia do utwardzenia jej. Kiedy go przywieziono mieliśmy nadzieję na poprawę, bo w zeszłym roku droga była zasypana warstwą zwykłego piasku, który wznosił się do nieba jak modlitwa, tumanami kurzu, brudził wszystkich i wszystko, a w końcu został po prostu wypłukany przez deszcz.

Tłuczeń to pomysł dużo lepszy. Co z tego, kiedy skończyło się na wysypaniu go na poboczach? Teraz kręta droga jest jeszcze bardziej kręta, wyboje są większe, koleiny i dziury sprawiają, że miski olejowe w autach trzęsą się ze strachu przed urwaniem o kolejny uskok. Komu zabrakło wyobraźni i dlaczego, nie wiem, ale gdy dobrze się zaczyna, może jest szansa, by i tak skończyć? Ta droga dojazdowa jest nam, działkowcom bardzo potrzebna. Mieliśmy inną, od ulicy Okopowej, ale ktoś, kto się tam buduje postawił na przejeździe ogromne głazy, pewnie wcale nie na złość działkowcom, lecz z obawy, że mu materiały budowlane, oględnie mówiąc, zmienią właściciela.

Kochani, może ktoś wie, co dalej z naszą drogą? Dajcie znać. Do kogo dzwonić, kogo pytać, czyja jest ta droga? Pomóżcie.

Zuzanna